A zase ty Cookies

Používáme na této webové stránce svoje i partnerská soubory cookies. Bez těchto malých textových informací naše stránky nemohou správně fungovat. Klíknutím na OK nám dáte svůj souhlas k jejich ukládání. Odmítnout některá je můžete v nastavení.

Nastavení

Nejste přihlášen(a). Chcete-li využívat všechny možnosti, přihlaste se.

Domů Články Ryby Rostliny Nádrže Foto soutěž ESHOP

Blog Napište článek Rubriky Lidé Názory Archiv Vyhledávání

· Domů » Články » Reportáže » Wroclaw - Dr. Ryszard Kamiński v království vodních a bahenních rostlin – I.

A A A A

Wroclaw - Dr. Ryszard Kamiński v království vodních a bahenních rostlin – I.

Autor článku: Roman Rak · 30.7.2011 · Sledovanost: 52887x · Vytisknuto: 4008x
Hodnocení: 6/6 (11x) · Odměněn: není

8/26 Czy masz jeszcze jakieś inne ulubione rośliny, oprócz tych dwóch rodzajów, np. inne konkretne gatunki?
Podobają mi się rośliny z rodzaju Limnophila, Myriophyllum czy Cabomba (szczególnie C. caroliniana w odmianie "Silver") uprawiane w akwariach.

Są to delikatne, typowe elodeidy, inne w pokroju od poprzednio omawianych gatunków. Być może dlatego mi się podobają (na zasadzie kontrastu).

Kromě těchto dvou rodů máš ještě nějaké další oblíbené rostliny, třeba jiné konkrétní druhy?
Líbí se mi rostliny rodu Limnophila, Myriophyllum nebo Cabomba (zvláště C. caroliniana v odrůdě "Silver") pěstované v akváriích.

Jsou to křehké, typicky ponořené rostliny, jsou jiné od před tím popisovaných druhů. Možná proto se mi líbí (podle pravidla kontrastu).

9/26 Czy widzisz jakąś różnicę między wcześniej klasycznymi roślinnymi – zbiornikami holenderskimi (które były bardziej ulubione w ubiegłym stuleciu) i zbiornikami Amano, względnie japońskim i azjatyckim stylem aquascapingu?
O tak, i to bardzo dużą.

Akwaria holenderskie, bogactwem gatunkowym roślin w nich uprawianych kojarzą mi się z secesyjnymi wnętrzami bogatych domów niderlandzkich (Belgia, Holandia, Luxemburg) z przełomu XIX i XX wieku oraz późniejszymi urządzanymi w stylu glamour przez uboższe warstwy społeczne. Secesyjne przedmioty codziennego użytku charakteryzowały się wówczas kunsztownym wykonaniem, ciężkie dębowe meble zdobione były płaskorzeźbami o typowych motywach roślinnych (takich jak rośliny wodne, powoje, tatarak, osty, jemioła, cyklameny i maki) i zwierzęcych (motyle, pawie i łabędzie) a ściany i obicia mebli często pokryte były barwnymi "barokowymi" tapetami i materiałami. Styl glamour (co znaczy blask, błysk, przepych), prócz są nawiązań do baroku, widocznych zwłaszcza w ornamentyce i formach drobnych elementów wyposażenia wniósł do wnętrz dużo światła poprzez powszechne stosowanie luster oprawnych w złocone i srebrzone ramy. Na taki obraz wnętrz nakładam barwne holenderskie pola pełne kwitnących kwiatów oraz urokliwe oraz bogate w gatunki przydomowe ogródki. Tak więc pasujące tu akwarium może być tylko jedno: o wnętrzu jasnym, cechującym się bogactwem form, wpadającym wprost w przepych.

Inaczej postrzegam Japonię z jej surowością wyposażenia i wystroju wnętrz czy z oszczędną formą ogrodów i ogródków przydomowych. Wychowany w takiej kulturze Takashi Amano
pod koniec lat osiemdziesiątych ub. wieku przedstawił akwarystom nową filozofię urządzania akwariów. W myśl niej, akwarium winno pokazywać w zminiaturyzowanej formie kompozycje stworzone przez naturę oraz fragmenty rodzimych krajobrazów. Są to zasady przeniesione z japońskiego ogrodnictwa. W małych, często atrialnych przydomowych ogródkach japońskich dominują kompozycje kamienne i skąpo gatunkowe, oszczędne w swej formie nasadzenia roślinne odwzorowujące fragmenty przyrody „malującej” swoje pejzaże. Urządzane podobnie akwaria doskonale harmonizują z surowymi wnętrzami domostw japońskich. Takie akwaria Amano nazywał po angielsku Nature Aquarium.

W Polsce początkowo nazywano je akwariami Amano bądź japońskimi albowiem pierwotne ich założenia wiązały się ściśle z kulturą Japonii. Z czasem, wracając do pierwotnej nazwy angielskiej, nadano im błędną nazwę akwariów naturalnych, z którymi mają bardzo mało cech wspólnych. Pomimo, iż właściwszą byłaby nazwa akwaria krajobrazowe (ang. nature w znaczeniu nature scenery = naturalny krajobraz, pejzaż), pozostańmy przy najczęściej używanej nazwie akwaria japońskie.

Podsumowując krótko:
– Akwaria holenderskie były (są) komponowane z dużej ilości gatunków roślin zróżnicowanych morfologicznie, w zasadzie bez dodatków elementów przyrody nieożywionej. Nieomal cała tylna ściana akwariów jest zabudowana roślinnością.
– Akwaria japońskie od akwariów holenderskich odróżnia zrównoważenie roślin i innych elementów. W akwariach, podobnie jak w japońskiej sztuce ogrodniczej, obok roślin równie ważne są martwe elementy tj. korzenie i miejsca odsłoniętego podłoża tj. skały, kamienie, piaski. Akwaria są skąpo gatunkowe; dominują tu – dające się strzyc i przycinać – drobnolistne rośliny łodygowe oraz drobne rośliny imitujące łąki w naturze. W przeważającej części kompozycji tylna ściana jest wolna; aby poprzez odpowiednie tło i oświetlenie nadać stosowny nastrój zbiornikowi i podkreślić jego głębię.

Jest jeszcze jedna ważna cecha odróżniająca te dwa style.

Żelazną cechą akwariów holenderskich była stałość akwarium przez założony czas. Być może nie wszyscy o tym wiedzą, ale konkursy na najładniejsze akwarium holenderskie organizowane w latach ich świetności (1970–95) punktowały mocno tą cechę. Komisja konkursowa w oparciu o wizję lokalną po raz pierwszy oceniała akwarium w momencie jego zgłoszenia do konkursu a po raz drugi 3–4 kwartały później. Akwarium powinno było być identyczne lub jak najbardziej zbliżone wyglądem to tego sprzed kilku miesięcy. Stałość akwarium niejako była wyznacznikiem kwalifikacji akwarysty: jego znajomości poszczególnych roślin, ich wymagań oraz umiejętności odpowiedniego ich doboru do uprawy długoterminowej.

Tę cechę zachowują także akwaria japońskie komponowane w czystym, pierwotnym stylu Iwagumi i Ryuboku.

W mniejszym stopniu dotyczy to typowych akwariów krajobrazowych. Są to dzieła sztuki, w większości krótkotrwałe, ulotne. Ponadto akwaria zajmujące czołowe miejsca w konkursie akwarystycznym AGA International Aquascaping Contest, oceniane na podstawie zdjęć fotograficznych mają często 2 ojców (to takie polskie wyrażenie – nie wiem czy odpowiednie funkcjonuje w języku czeskim). Pierwszym jest oczywiście akwarysta; jednakże tu w mniejszym stopniu liczy się akwarystyczne rzemiosło a w większym zmysł plastyczny. Drugim ojcem jest fotograf, który poprzez ruch wody na powierzchni akwarium i odpowiednie oświetlenie (barwa, rodzaj i kierunek oświetlenia,) wpływa na kolorystykę akwarium, oraz tworzy układ cieni eksponujący jego głębię. Ta cecha niewątpliwie wpływa na doznania artystyczne (nasze i jurorów) co zapewne ma swój wyraz w końcowej ocenie zbiornika.

Článek pokračuje na další straně »

1 2 3 4 5/6 6

[GALERIE]